Het Comité Laat Haaksbergen niet zakken (LHNZ) blijft zeer actief met procedures tegen Nobian over het zoutwinningsproject in de Hoeve. De uitspraak kan in een aantal gevallen wel twee jaar op zich laten wachten.
Woordvoerder Epi Winkelhuis van het Comité Laat Haaksbergen niet zakken (LHNZ) heeft weinig vertrouwen in de aanpak door Nobian van het zoutwinningsproject in de Hoeve. De Voorlopige Voorziening, die eerder aangevraagd was bij de Rechtbank in Zwolle, is afgewezen, maar er lopen nog steeds, en inmiddels ook andere, procedures die gebaseerd zijn op bezwaren van het comité LHNZ.
Tegen drie omgevingsvergunningen is inmiddels beroep aangetekend bij de Rechtbank in Zwolle. Het gaat om omgevingsvergunningen die betrekking hebben op de voorbereidende werkzaamheden die Nobian uitvoert ten behoeve van de uiteindelijke uitvoering van het zoutwinningsproject, dat onder de mijnbouw-verantwoordelijkheid van het Ministerie van Klimaat en Groene Groei valt.
Deze voorbereidende werkzaamheden hebben vooral betrekking op het aanleggen van leidingtracés en diverse bedrijfsgebouwen. Deze werkzaamheden zijn ook inmiddels goed zichtbaar in het buitengebied van Haaksbergen en bezorgen vanzelfsprekend nogal wat overlast.
Die overlast heeft Nobian natuurlijk ingecalculeerd en daarom geeft het bedrijf extra voorinformatie naar alle betrokkenen en omwonenden. Nobian heeft daar een speciale app voor in het leven geroepen, die elke inwoner van Haaksbergen kan raadplegen. En Nobian organiseert ook regelmatig zogenoemde inloopavonden.
Er is wel gepraat tussen Nobian en LHNZ. Maar er zit, ook volgens Winkelhuis, teveel wantrouwen over en weer: ‘Nobian vindt, dat wij teveel onrust stoken, maar we zijn nu eenmaal echt bezorgd over de gang van zaken’.
Stikstofdispositie
Recente gerechtelijke uitspraken inzake het dossier van de Shell waren voor LHNZ aanleiding ook nog eens kritisch te kijken naar het zoutwinningsdossier in Haaksbergem. Uiteindelijk kwam het comité tot de conclsuie, dat ook bij dit project, ook voor wat betreft de voorbereidende werkzaamheden, sprake zou kunnen zijn van een stikstofdispositie, die de normen ver overschreidt.
‘Wie meet de dispositie eigenlijk?’, stelt Epi Winkelhuis. Het is een nogal retorische vraag zo lijkt het. Want een rapportage vooraf, dat de uitstoot een bepaalde norm niet zal overschrijden, is volgens hem voldoende om een project of een deelproject als verantwoord te kwalificeren. De SodM (Staatstoezicht op de Mijnen) noch de gemeente controleert hierin actief, zo onderstreept Winkelhuis. SodM verwijst naar eerder opgestelde en geaccepteerde adviesrapporten, de gemeente heeft op dit terrein gewoon de know-how niet en verwijst een klagende burger in dit dossier naar de SodM.
Nieuwe procedures
Het comité LHNZ heeft dus in elk geval beroep aangetekend tegen de drie afgegeven omgevingsvergunningen bij de Rechtbank in Zwolle, maar daar ook inmiddels een Voorlopige Voorziening (het stilleggen van de betrokken werkzaamheden)gevraagd.
Winningsplan
Tegen het Winningsplan had LHNZ al een bezwaar ingediend bij het Ministerie van KGG (wat voorheen het Ministerie van Economische Zaken heette). Dat bezwaar werd afgewezen en dus ging LHNZ in beroep bij de Raad van State. Aanvullende argumenten moeten worden aangedragen voor 9 april as. ‘En dan kan het nog wel twee jaar duren voordat daar een uitspraak over komt’, verwacht Epi Winkelhuius, die nog eens bevestigt dat het comité geen gebruik maakt van ondersteuning van (dure) juristen, maar het allemaal zelf doet. ‘We hebben kennis genoeg in huis’, zegt hij vastberaden.
Meer over ondernemen in Haaksbergen
Meer over politiek in Haaksbergen
Volg het nieuws uit Haaksbergen
Tekst: Ton van Rijswijk
Eindredactie: Michel van der Voort
Een productie van RTV Sternet